IJsbeer in zak en as

Het leven van een pelgrim kent vele uitdagingen en de temperatuur is er een van. Nu is het de bedoeling dat we een tentje meenemen en daarin overnachten, maar de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat de gedachte daaraan op dit moment geen diepe vreugde teweegbrengt. Allemachtig, wat was het van de week koud zeg! Volgens mij kan de gemiddelde-ijsbeer-op-zoek-naar-een-koud-oord hier met genoegen zijn vakantie doorbrengen.

Vandaag, zaterdag de 24e april, was het gelukkig een stukje warmer. Ik had een heerlijk dag. Sinds tijden niet gewerkt in het weekend al blijft in mijn achterhoofd de gedachte aan het werk dat nog moet gebeuren knagen als een worm aan een appel. Over wormen gesproken: weet je wat de overeenkomst is tussen je zorgen maken om overwerk en de aswolk die die IJslandse vulkaan over ons heeft uitgestort? Ze zijn allebei onvruchtbaar.

Enfin, vandaag dus. Genoten van het zomaar een beetje aanlummelen. Naar de markt geweest, dikke bossen bloemen gekocht en even bij Katmandu de spullenboel voor de fietstocht aangevuld. Daarna met Ursula in de rolstoel naar het park. IJsje gekocht en samen op een bankje gezeten en gekeken naar de honderden mensen die allemaal aan het genieten waren. Als ik iets kan leren van mijn ouwetje, dan is het wel het vermogen om te genieten van het moment en van het zonnetje. Ach, misschien moet 'n mens wel honderd worden om dit een beetje door te krijgen! Nou, morgen verder. Eerst maar 's een deugdelijke paklijst maken. M'n wolletjes moet ik zeker niet vergeten en ook m'n fleece lakenzak. Brrrrrrrrrrrr.........